Walaupun kita boleh menerima hakikat bahawa punca utama fenomena ini ialah kerana faktor sejarah di mana mereka pada asalnya dibawa ke Malaysia sebelum merdeka untuk bekerja sebagai buruh kasar di ladang-ladang getah kepunyaan British, namun selepas 50 tahun merdeka dan bertukar beberapa generasi, taraf kehidupan sebegini adalah sesuatu yang tidak boleh kita terima. Apatah lagi keadaan ini berlaku di negara yang kononnya akan mencapai status negara maju beberapa tahun lagi dan kini sudah pun bergelar “Negara Angka Sawan”.
Jika dilawati ladang-ladang getah dan sawit di seluruh negara nescaya kita akan dapati kedaifan hidup majoriti kaum India amat ketara sekali. Saya masih ingat ketika berkempen di pilihanraya kecil Ijok tidak lama dulu, bagaimana tersentuh perasaan apabila membuat tinjauan ke estet-estet untuk mendapatkan sokongan orang-orang India. Walaupun Ijok boleh dianggap sebagai kawasan semi bandar kerana kedudukannya yang sangat hampir dengan Lembah Kelang, namun kehidupan masyarakat India di tempat berkenaan kebanyakannya tak ubah seperti hamba abdi, hidup tanpa keperluan asas yang mencukupi. Keadaan menjadi lebih buruk lagi apabila pendidikan anak-anak mereka pun terpaksa diabaikan dan dikorbankan demi menampung kehidupan seharian. Adalah sesuatu yang biasa bagi kanak-kanak India di estet-estet untuk bekerja sejak kecil bagi membantu ibubapa mereka mencari sesuap nasi walaupun mereka sepatutnya berada di sekolah. Anda mungkin menganggap saya suka menokok tambah cerita tentang penderitaan kaum India ini. Tetapi inilah hakikatnya dan anda semua dijemput untuk melihat sendiri keadaan mereka bila-bila masa.
Selain daripada faktor sejarah, satu lagi sebab utama kenapa kaum India begitu terpinggir ialah sikap pemimpin politik mereka dan juga kaum India sendiri. Sejak pilihanraya umum pertama lagi kita melihat sokongan padu masyarakat India kepada Perikatan dan kemudiannya Barisan Nasional (BN) melalui MIC (Malaysian Indian Congress). Fenomena ini berterusan sehingga hari ini. Beberapa hari lepas, satu bancian yang dibuat oleh sebuah badan bebas, Merdeka Center, mendapati kaum India masih memberikan sokongan padu kepada kerajaan BN iaitu melebihi 65%. Angka ini bukanlah sesuatu yang pelik kerana sebelum ini pun, beberapa bancian serupa yang dibuat juga mendapati angka yang hampir sama.
Jika kita menyorot kembali sejarah pilihanraya negara, kita akan dapati kaum Melayu dan Cina pernah beberapa kali menyuarakan rasa tidak puas hati mereka melalui kotak undi dengan menyokong parti-parti pembangkang di dalam pilihanraya. Ini berlaku pada pilihanraya umum (PRU) antaranya PRU 1963 (yang membawa kepada peristiwa 13 Mei), 1990 dan 1999. Malah kita semua masih ingat lagi bagaimana kaum Cina dan Melayu mengalih sokongan kepada pembangkang di dalam pilihanraya kecil Lunas dan juga Ijok. Tetapi sesuatu yang pasti, kaum India, jarang atau mungkin tidak pernah membuat protes serupa di dalam mana-mana pilihanraya di dalam angka yang ketara. Pendek kata, MIC telah berjaya mengikat majoriti orang-orang India supaya setia sepenuhnya kepada BN, tidak kira dalam apa keadaan sekali pun. Jika orang Melayu mempunyai pilihan selain daripada UMNO dengan menyokong PAS atau PKR, sementara orang Cina boleh memilih antara MCA atau DAP, tetapi orang India tidak mempunyai opsyen kerana selain daripada MIC, parti mereka yang lain yakni IPF dan PPP juga merupakan rakan BN. Malah parti mereka yang baru, Malaysian United Indian Party (MUIP) anjuran Datuk Nalla pun telah menyatakan hasrat untuk bekerjasama dengan BN. Jadi apa pilihan yang ada kepada orang-orang India? Kaum India telah melihat bagaimana kesetiaan mereka selama 50 tahun “dibalas” oleh BN dan MIC dengan lebih banyak penderitaan dan kepayahan hidup. Wang ringgit mereka telah dipunahkan oleh Samy Vellu dan kuncunya melalui Maika Holdings, dan MIC pula ditadbir macam kumpulan gangster. Apa yang pasti, masyarakat India makin hari makin hanyut dengan pelbagai masaalah terutama kemiskinan dan jenayah dan kini mula menjadi beban kepada kaum lain, sementara pimpinan MIC, sepertimana pimpinan BN lain, terus sibuk bercakap dan membuat janji kosong.
Jadi saya tidak merasa pelik apabila perhimpunan anjuran HINDRAF (Hindu Rights Action Force) berjaya mengadakan perhimpunan kaum India besar-besaran baru-baru ini di Kuala Lumpur walaupun setelah diugut oleh UMNO, pihak keselamatan dan juga pimpinan MIC sendiri. Tidak kiralah apa jua isu yang dibawa oleh mereka, tetapi apa yang jelas ialah kekecewaan masyarakat India terhadap pimpinan mereka di dalam BN sudah tidak dapat dibendung lagi. Mereka sudah rela berpatah arang dan bersedia menerima apa jua padahnya dengan menghadiri perhimpunan baru-baru ini. Sikap kerajaan BN, sebagaimana jua yang mereka tunjukkan ketika rakyat mengadakan perhimpuan BERSIH, adalah dijangkakan. Mereka tidak boleh menerima rakyat berhimpun secara aman menyatakan bantahan dan protes. Perhimpunan HINDRAF telah ditohmah dan diganggu gugat dengan pelbagai cara, malah ramai yang ditahan dan diperlakukan dengan kasar. Dan apa yang dibuat oleh pemimpin MIC?
Kita mungkin tidak dapat menerima beberapa aspek berhubung HINDRAF dan tuntutan mereka tetapi hak mereka sebagai rakyat di sebuah negara yang mengamalkan sistem demokrasi perlulah kita hormati. Malah saya ingin mengucapkan syabas kepada pimpinan HINDRAF kerana berjaya melepasi hadangan psikologi penentangan mereka terhadap BN. Cuma saya ingin mengingatkan HINDRAF bahawa perjuangan mereka jikalau setakat protes jalanan semata tidaklah mencukupi. Kalau HINDRAF dan kaum India benar-benar serius untuk melihat sebarang perubahan kepada keadaan hidup mereka, SATU-SATU jalan yang ada bagi mereka ialah dengan beramai-ramai menyokong pembangkang pada pilihanraya umum akan datang. Kaum India sudah 50 tahun setia menyokong BN dan lihat apa yang anda dapat. Sudah tiba masanya menukar kesetiaan kepada parti lain demi perubahan dan kegemilangan semua kaum. Kaum Melayu dan Cina sudah bersedia untuk perubahan ini. Bagaimana pula dengan kaum India dan HINDRAF?
Anak Bapa: HINDRAF kena pastikan orang-orang India jangan tertipu dengan janji manis dan rasuah pilihanraya oleh pimpinan BN dan MIC. Saya perhatikan di waktu pilihanraya, pimpinan BN akan menabur bermacam-macam benda di estet-estet termasuk bertong-tong arak untuk mengelabui mata pengundi India. Tetapi sebaik saja mereka menang, pengundi-pengundi ini akan ditinggalkan begitu saja dan mereka akan datang pula dengan janji dan “hadiah” yang serupa di dalam pilihanraya akan datang. Jadi pastikan kita tidak tertipu lagi …….